ماه مبارک رمضان چه درسی به ما داد؟

ماه مبارک رمضان با تمام مهر و صفا و برکاتی که برای مؤمنان به همراه داشت، تمام شد، اما دل هر مؤمنی گواه می‌دهد که اثرات آن تا مدتی پس از اتمام این ماه، بر جانها باقی می‌ماند؛ نشان به اینکه هنوز هم ذکر معنویات این ماه پر برکت در بین عموم مردم شنیده می‌شود.
در این ایام وقتی پای دل مردم می‌نشینی در کلام‌شان نوعی حسرت را مشاهده می‌کنی؛ حسرتی که حاکی از پایان ماه مبارک رمضان است. مردم دل تنگی خود را با ذکر خاطراتی از تلاوت‌های قرآن در اوقات روز و شبشان و محافل مذهبی‌شان و یا بیداری سحرگاهشان و نشستن پای سفره سحری و افطارشان ابراز می‌کنند و در نهایت جمله مشترکشان این است که «چه ماه خوب و با صفایی بود».
امام سجاد علیه‌السلام در دعای وداع ماه مبارک رمضان بر نقطه‌ای از نکات این ماه دست می‌گذارند که وقتی هر فراز آن را می‌خوانی، شهادت می‌دهی بله، ما همین حس را داشتیم. در واقع دعای وداع امام زین‌العابدین ذکر نعمت‌ها، ثمرات و برکات این ماه و مرهمی برای دلسوختگانِ عبور از این ماه شریف است. آنجا که فرمود اَلسَّلامُ عَلَیْک مِنْ مُجاوِرٍ رَقَّتْ فیهِ الْقُلُوبُ سلام بر تو اى همسایه‌‏اى که دل‌ها نزد تو نرم شد.