در ام پی فور عضو شوید برای ثبت دیدگاه، اشتراک کانال ها و ویدیوها.
حضرت نوح(عليهالسلام) يكي از پيامبران عظيمالشأن الهي است، كه نام مباركش چهل و سه بار در قرآن مجيد آمده.[۱] و نيز سورهاي مستقل به نام او در قرآن وجود دارد.
وي اولين پيامبر اولوالعزم است كه داراي شريعت و كتاب مستقل بوده و دعوت جهاني داشته و همچنين اولين پيامبر بعد از ادريس(عليهالسلام) است.
منقول است كه در سال رحلت آدم(عليهالسلام) به دنيا آمد.
شغل او نجاري و مرد بلند قامت، تنومند و گندم گون با محاسن انبوه بوده و مركز بعثت و دعوت او در شامات و فلسطين و عراق بوده است.
نام اصلي او عبدالغفار (عبدالاعلي يا عبدالملك) بوده،[۴] و فرزند لمك بن متوشلخ بن اخنوع (ادريس) كه با هشت يا ده واسطه نسب او به حضرت آدم(عليهالسلام) ميرسد.
آن حضرت دو هزار و پانصد سال عمر كرد، هشتصد و پنجاه سال آن قبل از پيامبري و نهصد و پنجاه سال بعد از بعثت و رسالت بوده كه به دعوت مردم به توحيد و خداپرستي مشغول بود و دويست سال به دور از مردم به كار كشتي سازي پرداخت و پس از ماجراي طوفان پانصد سال زندگي كرد و به آباداني شهرها پرداخت.
در اواخر عمر، جبرئيل (عليهالسلام) بر او نازل شد و گفت: مدت نبوت تو به پايان رسيده و ايام زندگانيت به سر آمده، اسم اكبر و علم نبوت را كه همراه تو است. به پسرت «سام»[۶] واگذار كن، زيرا من زمين را بدون حجت قرار نميدهم، سنت من اين است كه براي هر قومي، هادي و راهنمايي برگزينم،تا سعادتمندان را به سوي حق هدايت كند و كامل كننده حجت براي متمردان تيره بخت باشد.
آن حضرت اين فرمان را اجرا نمود و «سام» را وصي خود كرد و همچنين فرزندان و پيروانش را به آمدن پيامبري به نام هود (عليهالسلام) بشارت داد.[۷] پس از وصاياي خود، دعوت حق را لبيك گفته و عزرائيل(عليهالسلام) روح او را قبض كرد. قبر او در نجف اشرف پشت سر اميرالمؤمنين(عليهالسلام) است و آنكه بعد از زيارت حضرت علي (عليهالسلام)، رواياتي در باب زيارت ايشان نيز وارد شده است.