فیلم درد و شکوه دوبله فارسی

درام

یک کارگردان سینما که از نظر کاری در موقعیت بدی قرار گرفته، به گذشته اش نگاه می کند و خاطرات آن گذشته روی سرش خراب می شوند. خاطراتی از جوانی، عشق و رفتن به دنبال موفقیت...

ستارگان: Penelope Cruz - Antonio Banderas - Leonardo Sbaraglia - Asier Etxeandia

کارگردان: Pedro Almodóvar

نامزد اسکار بهترين فيلم خارجي
نامزد اسکار بهترين بازيگر نقش اصلي مرد
برنده جايزه بهترين بازيگر مرد از جشنواره کن
برنده جايزه بهترين موسيقي فيلم از جشنواره کن
نامزد جايزه نخل طلاي بهترين فيلم از جشنواره کن
برنده جايزه بهترين فيلم سال از نشريه کايه دو سينما


درد و شکوه فیلمی اسپانیایی در ژانر درام و محصول سال 2019 است. این فیلم توسط کارگردان سرشناس اسپانیایی پدرو آلمودوار کارگردانی و نوشته شده است و از بازیگران مطرح آن می توان به آنتونیو باندراس، آسیه اکساندیا و پنه لوپه کروز اشاره کرد. فیلم اولین بار در جشنواره فیلم کن 2019 به نمایش در آمد و با استقبال هیئت داوران و منتقدان روبرو شد و همچنین به عنوان نماینده اسپانیا به 5 نامزد نهایی اسکار فیلم خارجی زبان راه پیدا کرد. نشریه تایم «درد و شکوه» را به عنوان بهترین فیلم سال انتخاب کرده است.
نویسندگان:
پدرو آلمودوار
عوامل:
فیلمبرداری: خوزه لویس آلکاین
تدوین: ترسا فانت
موسیقی: آلبرتو ایگلسیاس

بودجه کلی: نامشخص
فروش جهانی: $37,129,336
واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 97% را بر اساس 263 ریویو بدست آورده که معادل نمره 8/33 از 10 است: «درد و شکوه تفکر پدرو آلمودوار درمورد زندگی خودش است و این تفکر به چنان نتیجه درخشانی رسیده است که تنها از یک استاد سینما برمی آید». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 88 از 100 را بر اساس نظر 42 منتقد به دست آورده که نشانگر «تحسین جهانی» است.
«درد و شکوه در عین اینکه همان تصاویر همیشگی فیلم های آلمودوار را دارد، به گونه ای ظواهر را کنار می زند که ما به طرز بی سابقه ای به خود کارگردان نزدیک می شویم»
- کتلین سچز (شیکاگو ریدر)

یادداشتی بر فیلم «درد و شکوه»
فیلم جدید پدرو آلمودوار به نسبت سایر فیلم های او اثری بسیار شخصی به حساب می آید. اگرچه بخش هایی از فیلم خیالی بوده و به فیلم اضافه شده اما مصاحبه هایی که با خود کارگردان انجام شده تایید می کنند که برای نوشتن این فیلم چقدر به زندگی خودش تکیه کرده است. داستان فیلم درمورد نویسنده و کارگردانی اسپانیایی به نام سالوادور مالو است که با یک بحران روحی دست و پنجه نرم می کند. او نمی تواند بنویسد و نمی تواند کارگردانی کند و احساس می کند زندگی اش از معنا تهی شده.
درد و شکوه در عین اینکه اثری بسیار شخصی ست موفق می شود با مخاطبانش ارتباط برقرار کند. در واقع فیلم آنقدر اثر سازنده اش را در خود دارد که به راحتی باعث همذات پنداری بینندگان می شود به خصوص بینندگانی که غم، از دست دادن نزدیکان و پشیمانی را تجربه کرده باشند. فیلمی که همزمان غمی عمیق و خوش بینی ای پر از امید را در خود دارد و تاثیر آن تا مدت ها در ذهن بیننده اش ماندگار می شود.
فیلم زندگی فیلمساز از کودکی تا زمان حال را دنبال می کند. به جای آنکه روی دوران کاری موفقیت آمیز فیلمساز تکیه شود او ترجیح می دهد با صداقت و فروتنی به دوره هایی از زندگی اش بپردازد که در آن بیشترین تنش را تجربه کرده است و حتی در نشان دادن این دوره ها هم بیش از حد اغراق نمی کند. به خاطر همین محاسبات دقیق و فکر شده است که فیلم می تواند اینقدر عمیق باشد و حساسیت مخاطب را تحریک کند. از طرفی بسیاری از ماجراهای فیلم واقعی هستند و از طرفی دیگر به گونه ای ارائه می شوند که مضمون های انسانی آنها (که برای همه قابل لمس هستند) مورد توجه بیننده قرار بگیرند. فیلم به خوبی این پیام را منتقل می کند که برای حرکت رو به آینده، کنار آمدن با گذشته ضروری است و این مسئله به خصوص برای هنرمندان صحت دارد. کسانی که باید خلق کنند تا از دست گذشته شان رها شوند، باید بنویسند تا خاطرات گذشته رهایشان کند.
آلمودوار از میان تمام حوادث زندگی اش دو اتفاق ویژه را برای نشان دادن انتخاب می کند. یکی اعتیاد و دیگری عشق. انتخاب این دو موضوع بسیار درست انجام شده است چرا که در این لحظات است که می توانیم عواطفی را ببینیم که شخصیت پدرو آلمودوار را ساخته اند. رفت و برگشت های هوشمندانه فیلم بین گذشته و حال باعث میشوند شخصیت های زندگی گذشته فیلمساز مانند ارواح در زندگی حال حاضر او ظاهر شوند. او به جای اینکه یک بیوگرافی سطحی از خودش ارائه بدهد به سراغ ظریف ترین و شخصی ترین لحظات می رود و با شجاعت به بینندگانش نشان می دهد که هنرمند بودن برای او چگونه تجربه ای بوده است. کارگردان های کمی وجود داشته اند که داستان شخصی خودشان را با چنین صداقت و دقتی تصویر کرده باشند. درد و شکوه شاهکاری است که قلبتان را می شکند و مدت ها در آنجا می ماند.
واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 91%
نظر مثبت:
داستانی درباره بحران هنرمند بودن و افسردگی. وقتی سروصدای پیروزی ها می خوابد تنها درد باقی می ماند. آلمودوار این شاهکار را در تلخ ترین دوران زندگی اش ساخته است و این فیلم با هرچیزی که این کارگردان نابغه قبلا ساخته فرق دارد. کارگردان با تعریف کردن داستان شخصی زندگی اش روایتی نفسگیر می سازد که بینندگان را از نظر عاطفی به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
نظر منفی:
بازی باندراس توی فیلم واقعا حرف نداره اما به جز اون فیلم بیش از حد کند و حوصله سر بره. نیمه دوم فیلم نسبتا هیجان بیشتری داره اما بعد فیلم یهو تموم میشه.

دیالوگ برگزیده:
سالوادور مالو: عشق برای نجات دادن کسی که دوستش دارید کافی نیست.

جزئیات:
این فیلم بسیار تحت تاثیر فیلم «هشت و نیم» (1963) اثر فدریکو فلینی قرار دارد.
آنتونیو باندراس سالها پیش نقش پسر جولیتا سرانو را در فیلم «ماتادور» (1986) بازی کرده است.
این هشتمین همکاری آلمودوار با آنتونیو باندراس و ششمین همکاری او با پنه لوپه کروز است.
فیلم نماینده اسپانیا در اسکار 2020 بوده است.