مردم و دلواپسی

بعد از تغییر دولت در ایران و دگرگون شدن سیاست جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی، دلواپسی بخشی از جریان سیاسی ایران قابل هضم بود. آنها که طرفدار سعید جلیلی و گفتمان او در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی بودند، استراتژی‌های ظریف و روحانی را بر نمی‌تابیدند می پنداشتند با راهبرد دولت یازدهم در سیاست خارجی عزت ملی ایران به حراح می‌رود و دولت تدبیر و امید ایران و ایرانی را به تاراج می‌دهد. دلواپسی آنها بعد از عملیاتی شدن دیپلماسی روحانی در عرصه بین المللی و آغاز مذاکرات هسته‌ای بیتشر شد و گفتمان دلواپسی رسما در ایران نهادینه شد. با گذشت زمان اما این دلواپسی رنگ وبوی دیگری به خود گرفت و دلواپسی از حالت عادی خود خارج شد و از یک دغدغه سیاسی تبدیل به یک انتقام گیری سیاسی شد.