زندگی نامه و بیوگرافی علی دایی آقای گل جهان

امروز قراره با بیوگرافی یکی از اسطوره های ایرانی که شهرت جهانی هم داره آشنا بشیم
کسی که هم خیلی آقاست هم خیلی گله هم آقای گل جهان بوده، بله علی آقایِ دایی
برای فهمیدن قصه ی زندگی این اسطوره باید ه توکه پا بریم به سال 1348 به شهر زیبای اردبیل
توی یه شب سرد زمستونی خونواده دایی حسابی شلوغ و پر سر و صدا بود. چون یک دایی به دایی ها اضافه شده بود و اسمش رو گذاشتن علی
پدر علی آقا راننده کامیون بود و مادرش خونه دار، اونها یه خونواده 7 نفره با یه ترکیب کاملا کاملا مردونه بودن، پدر مادر و پنج تا پسر قد و نیم قد، بزرگه عبدالله، بعدی محمد، بعدی علی آقای خودمون، حسن و حسین هم دو تا آخریا بودن
علی آقا مثل همه پسرا از همون 7-8 سالگی مشغول فوتبال شد و شبانه روز دنبال یه لقمه توپ میدوید. اما حکایت علی آقا با بقیه پسرا فرق داشت، اون عاشق فوتبال بود و اتفاقا پای عشقش وایستاد.
وقتی 18 سالش بود، توی رشته عمران دانشگاه شریف پذیرفته شد ولی به خاطر بازی فوتبال از گزینش ورودی دانشگاه ناکام موند.
بسوزه پدر عشق
ولی این پسر بیخیال نشد و همون سال رفت دانشگاه آزاد و تحصیلش رو تو رشته ی مهندسی کشاورزی ادامه داد.
سال 1367 به دانشگاه شریف رفت و رشته اش رو به متالوژی تغییر داد و لیسانسش رو بهمن سال 71 از همون دانشگاه گرفت.
اما توی همه این سالها فوتبال رو به صورت حرفه ای دنبال میکرد، از 19 سالگی عضو تیم استقلال اردبیل بود و بعد قبول دانشگاه هم وارد تیم تاکسیرانی شد.
ولی اتفاق قشنگا از سال 69 شروع شد.
سالایی که شهریار فوتبال وارد تیم بانک تجارت شد و حسابی گل کاشت، از همین جا اسمش روی زبون ها افتاد و به تیم ملی هم دعوت شد.
این روند گل کاری علی آقا ادامه داشت تا اینکه دل پرسپولیسیا رو برد و سال 73 به عضویت سرخ پوشان پایتخت در اومد.
از اونجایی که سقف آرزوهای این پسر اردبیلی خیلی بلندتر از بزرگترین تیم های ایرانی بود، بعد از 2 فصل راهی السد قطر شد.
اما چون آب و هوای قطر برای یه اردبیلی اصیل مناسب نیست، با یک جهش بلند به آلمان رفت و به عضویت تیم آرمینیا بیله فیلد در اومد.
اونجا فقط یک فصل بازی کرد، اما توی همین یک فصل، چنان دلبری ای کرد که مدیران بایرن مونیخ با گل و شیرینی تشریف بردند خدمت شهریار تا با این جواهر ایرانی عقد قرارداد ببندند، شهریار هم بعد از اجازه بزرگتر ها بله رو گفت و به عنوان گرون ترین بازیکن آسیایی به عضویت بزرگترین تیم آلمان در اومد.
دایی توی بایرن مونیخ پیراهن شماره 24 رو تنش میکرد اما فقط 23 بار برای این تیم به میدون رفت و (چون پرسپولیسی بود) فقط 6 تا گل به ثمر رسوند.
اون سال بایرن مونیخ قهرمان بوندسلیگا شد و حتی تا فینال لیگ قهرمانان رفت و نائ
عضویت دایی حسابی شور و شوق رو ورزشگاه برگردونده بود، همه منتظر یک عملکرد خارق العاده از گرون ترین بازیکن آسیا داشتند و همینطور هم شد
دایی توی اولین بازیش به پگاه گیلان 4 گل زد و حسابی توی دل هوادارها جا باز عملکرد خوبی تو رده باشگاه داشت، ولی شاهکاری که خلق کرد مربوط به رده ملیه
دایی اونقدر توی تیم ملی خوش درخشید و گل زد و گل زد و گل زد که تبدیل شد به آقای گل جهان
یعنی توی دورانی که رونالدینیو و روبرتو کارلوس و زیدان و رائول و مسی بازی میکردن، علی آقای ما آقای گل جهان بود
تا اینکه که کریستیانو رونالدو تونست بعد کلی تلاش همین چند وقت پیش بهش برسه.
حق ما ایرانیا خوردن نداره آقای رونالدو، گفته باشم.

اتفاقا به نظرم خوب شد، تا ما بفهمیم برای موفق بودن لازم نیست بی نقص باشیم.
از چیزهایی که خیلی جالبه اینه که وقتی کلمه alidaeii رو توی گوگل سرچ کنید احتمالا این ماهی زشت هم میاد جلو چشمتون
شاید با خودتون بگید چه ربطی داره که الان ربطش رو میگم خدمتتون، سال 1400 برای تشکر از فعالیت های میهن پرستانه آقای دایی، یک گونه ماهی که تازه کشف شده بود رو اسمش رو گذاشتن دایی، کار بسیار قشنگیه ولی کاش روی یه ماهی زیبا تر انجامش میدادن، چیه آخه این.
اما اون چیزی که توی زندگی علی دایی خیلی زیبا و ارزشمنده در کنار مردم بودنِ این اسطوره است.
شهریار به خاطر داشتن چندین شرکت و بیزینس برای چند هزار نفر شغل درست کرده بود و جدای از این ها همیشه ی خدا مشغول کار خیر و کمک به افراد نیازمنده
جوری که ازش به عنوان بزرگتری خیر فوتبالیست یاد میشه
راستی اگر خواستین توی فضای مجازی با علی آقا ارتباط بگیرید حواستون باشه که مدیریت حساب های ایشون با همسرشونه
بله همینه دیگه، تو آقای گل جهان هم باشی، چند تا شرکت و رستوران هم داشته باشی آخرش این حاج خانومه که همه ی تصمیما رو میگیره.