قرائت و ترجمه سوره الشمس

قرائت و ترجمه سوره الشمس
به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به آفتاب و تابش آن (هنگام رفعتش). ( 1 )
و قسم به ماه آن گاه که در پي آفتاب تابان در آيد. ( 2 )
و قسم به روز هنگامي که جهان را روشن سازد. ( 3 )
و به شب وقتي که عالم را در پرده سياهي کشد. ( 4 )
و قسم به آسمان بلند و آن که اين کاخ رفيع را بنا کرد. ( 5 )
و به زمين و آن که آن را بگسترد. ( 6 )
و قسم به نفس ناطقه انسان و آن که او را نيکو به حد کمال بيافريد. ( 7 )
و به او شر و خير او را الهام کرد. ( 8 )
(قسم به اين آيات الهي) که هر کس نفس ناطقه خود را از گناه و بدکاري پاک و منزه سازد به يقين (در دو عالم) رستگار خواهد بود. ( 9 )
و هر که او را (به کفر و گناه) پليد گرداند البته (در دو جهان) زيانکار خواهد گشت. ( 10 )
طايفه ثمود از غرور و سرکشي (پيغمبر خود صالح را) تکذيب کردند. ( 11 )
هنگامي که شقي‌ترينشان (قدار بن سالف) بر انگيخته شد (تا ناقه صالح را پي کند) (12)
و رسول خدا (صالح) به آنها گفت: اين ناقه آيت خداست، از خدا بترسيد و آن را سيراب گردانيد. ( 13 )
آن قوم رسول را تکذيب و ناقه او را پي کردند، خدا هم آنان را به کيفر (ظلم و) گناهشان هلاک ساخت و شهرشان را با خاک يکسان نمود. ( 14 )
و هيچ باک از هلاک آنها نمي‌داشت (يا آنها هيچ از عاقبت بدگناه خود نمي‌ترسيدند). ( 15