دیابت عصبی وجود داره ؟

دیابت عصبی بعنوان یک واژه مصطلح، در مکالمات روزمره مردم استفاده میشه ، ولی واقعیت اینکه که از نظر علم پزشکی واژه‌ای به این نام وجود نداره، تعریف ابتلاء به دیابت اینه که، وقتی قند خون فردی، حداقل دو بار در حالت ناشتا از ۱۲۶ بالاتر باشه یا بعد از خوردن غذا از ۲۰۰ بالاتر بره به دیابت مبتلاست.

اما، هم افراد دیابتی و هم افراد غیر دیابتی وقتی تحت فشار‌های عصبی قرار میگیرن، قند خونشان بالاتر میره و وقتی آرام میشن اندکی بهبود پیدا می‌کنند. علت این موضوع مشخصه، هورمون‌های استرس که موثرترین آنها، آدرنالین و نورآدرنالین هست، هنگام تنش عصبی، وارد خون میشن

این هورمون‌ها از یک طرف قند خون رو از ذخایر بدن آزاد می‌کنند و از طرف دیگر با ایجاد مقاومت نسبت به انسولین، جلوی مصرف قند از سوی سلول‌های عمومی بدن رو می‌گیرن در نتیجه قند بالا میره.

البته حین استرس هورمون‌های دیگه ایی مثل گلوکاگون، هورمون رشد و کورتیزول هم ترشح میشه که اونها هم با ساز و کاری مشابه، موجب افزایش قند میشن. بالا رفتن قند حین استرس در واقع مکانیسم تدافعی بدنه که مغز را با جریان بالای قند، تغذیه کنه تا فرد بتونه بخوبی با استرس مقابله کنه.

انواع استرس‌هایی که میشه مثال زد، مثل ازدواج، طلاق، دوری ناگهانی از فرزند یا پدر و مادر و استرس‌های جسمی مثل بیماری‌های شدید، بلوغ و تصادفات . از استرس‌های بسیار رایج در پزشکی، انواع جراحی‌های سبک و سنگین هست.


جراحی‌های کوچک دندان و لثه، انواع جراحی‌های کوچک که در مطب انجام میشه، و جراحی‌های بزرگ که با بیهوشی همراه است، همه می‌تونن استرس‌های بسیار شدیدی به فرد وارد کنند و با مکانیسم‌های گفته شده، قند خون رو به بالاترین حد ممکن بروسنن

به این ترتیب، بیماران دیابتی حین استرس دچار قند خون خیلی بالا می‌شن. گاهی هم ممکنه فرد بیمار دچار دیابت خفیفی باشه یا دچار پیش دیابت باشه، ولی حین استرس قند خونش بالا میره و تازه متوجه بیماری خود میشه چیزی که گفته شد داستان واقعیه اون چیزی هست که بین مردم به دیابت عصبی معروفه


ممکنه بعد از استرس قند خون طبیعی بشه ولی چیزی که قطعی هست اینه که در بیشتر این موارد به هر حال بیمار دچار دیابت شده ، یا بزودی مبتلا خواهد شد. در این موارد هم باید دیابت درمان بشه، زیرا انواع استرس‌ها در زندگی روزمره وجود داره و این افراد مکرر دچار بالا رفتن قند خون می‌شوند و اصلا به نغع سلامتی اونها نیست که این افراد درمان نشن.