پرکاری تیروئید و بیماری گریوز

گریوز یا بیماری بازدو (Graves-Basedow disease) نوعی بیماری خودایمنی است که بر روی تیروئید اثر می گذارد و معمولاً همراه با اگزوفتالمی (بیرون زدن چشم از حدقه) است. گریوز به صورت هیپرپلازی سلول‌های تیروئیدی تظاهر پیدا می‌کند و در اثر تقلیدی آنتی بادی IgG بر روی گیرنده هورمون محرک تیروئید (TSH) و فرایند آپپتوزیس در تیروسیت‌ها ایجاد می‌شود. پرکاری تیروئید در بیماری گریوز ناشی از اثر مهاری بر روی TSH است که آنتی‌بادی TSI را فعال می‌کند.

پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) (به انگلیسی: Hyperthyroidism) که هایپرتیروئیدی هم نامیده میشود، نوعی بیماری غدّهٔ تیروئید است که در آن تیروئید بیش از مقدار طبیعی، هورمون ترشّح می‌کند.

هورمون‌های مترشحه از غدّهٔ تیروئید T4 (تیروکسین) و T3 (تری‌یدوتیرونین)هستند که توسط TSH (هورمون محرکه تیروئید) تنظیم می شوند. در پرکاری تیروئید علائمی از جمله تپش تند قلب، کاهش وزن، تعریق، عدم تحمّل گرما، لرزش و بیقراری نمایان می‌شود. از جمله بیماری‌هایی که موجب پرکاری تیروئید می‌شوند بیماری گریوز یا بیماری بازدو است.

تشخیص با اندازه‌گیری سطح خونی T4 و T3 صورت می‌گیرد و در موارد خاص از طریق تست ید رادیواکتیو. هم‌چنین اغلب به‌دلیل بازخورد منفی T4 و T3 بر TSH افزایش آن دو باعث کاهش دیگری می شود و بر عکس.