آهنگ عاشقانه از فریدون آسارایی

کسی که سنگدله شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادش رو وقتی خیلی جوون بوده
هر اندازه که میجنگه بازم حس میکنه بس نیست
مث تبعیده تنهاییش که منتظره هیچکس نیست
شاید پُلای برگشت و خودش عمدأ خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاه و انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بد جوری رنجیده
کسی که سنگدل شاید گذشتش و نبخشیده
اگه بی رحمه توو حرفاش اگه مهگیر و مرموزه
توو چشماش یه شبه تو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقدر بهش دروغ گفتن به عاشقانه بدبینه
شاید پُلای برگشت و خودش عمدأ خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاه و انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بد جوری رنجیده
کسی که سنگدل شاید گذشتش و نبخشیده