در ام پی فور عضو شوید برای ثبت دیدگاه، اشتراک کانال ها و ویدیوها.
در انیمیشن کوتاه Desire با چنین رویکردی مواجه هستیم. در کارخانهای یک روبات قرمز-رنگ با مدادی در دست ساخته و به کار گرفته میشود. روبات برمبنای دستورات تعیین شده به سمت دیوارهای حرکت کرده و شروع به کشیدن الگو بر روی دیواره میکند. کار روبات بینقص و به کاملترین شکل ممکن است و نمیتوان در آن اشکالی پیدا کرد. پس از مدتی و سروصداهایی یک روبات دیگر با رنگ و شکل متفاوت نسبت به روبات قرمز وارد محیط کار میشود. تفاوتهای این روبات جدید به ظاهر ختم نشده و او همان کار کشیدن الگو را با سرعتی چند برابر بالاتر انجام میدهد. از این مرحله است که حس «حسادت» در وجود روبات قرمز فوران کرده و اشتباههای متعدد او آغاز میشوند. تمامی این اتفاقات و کامل شدن کار ناتمام او توسط روبات جدید باعث میشوند که حس «حسادت» و «گرایش به بهتر شدن» در وجود روبات قرمز بیدار شده و در صدد تغییر خودش برآید. اما این تصمیم او نهایتا به اتفاقاتی ختم میشود که روبات قرمز را چنان دگرگون میکند که هیچ شباهتی به روزهای اول زندگیاش ندارد.
انیمیشن کوتاه Desire از هر حیث زیبا است، چه از لحاظ جلوههای بصری و صوتی و چه از نظر روایت داستانی پندآموز و انسانی در پوسته فانتزی و روباتیک. اگر بخواهیم فارغ از تمامی زیبایهای بصری انیمیشن کوتاه Desire یک هدف و مقصود برای آن تعیین کنیم، این غایت نشان دادن نتیجه «حسادت» افسارگسیخته و «میل به بهتر شدن» به هر قیمتی است.