آهنگ دمو از ناصر عبداللهی - آلبوم رخصت

بی توم تویت بی توم تویت
تو بی چه بی مه نَتویت
بی توم تویت بی توم تویت
تو بی چه بی مه نَتویت
رخصت بده که بشکنم غرورمو به پای تو
فرصت بده که جون بدم به حرمت صدای تو
مهلت بده تو شهر تو دوباره دربدر بشم
از شعله نگاه تو یه تل خاکستر بشم
یه تل خاکستر بشم
می خوام تنها بمونم تا همیشه
مثل ابری شدم که وا نمیشه
اگه بارون بشم آروم می گیرم
تو قلبم این همه غم جا نمیشه
می خوام تنها بمونم یه جزیره
توی دریای گریه اشک و هق هق
تک و تنها بمونم توی اشکام
مثل تنها نشستن یه عاشق
رنگ چشماتو نشد که بشناسم
آخه چشمات رنگ دنیایی نداشت
حتی رنگین کمونم پیش نگات
اون همه رنگ تماشایی نداشت
اون همه رنگ تماشایی نداشت
لبت شاد و دلت خرم اونام روشنت روشن
کسی می خوابد و خوابش نمی گیرد
کسی از پشت دیوار زمان آواز می خواند
اومدی تا غربت من
تا لحظه های ما شدن
توی هوای عاشقی
با تو از اینجا پر زدن
خسته ی انتظار تو
بی تو ولی کنار تو
یه روزی از راه می رسی
بازم میاد بهار تو
بازم میاد بهار تو
تو برام پنجره هستی میون این همه دیوار
مث یک دست نجاتی زیر سنگینی آوار
آخرین برگ گلی تو واسه تنهایی گلدون
اولین لحظه ی سالی توی بیداد زمستون
وقتی سایه م یه غریبه س حتی دنبالم نمیاد
وقتی بغض تنهاییمو حتی گریه هم نمی خواد
♫♫