در ام پی فور عضو شوید برای ثبت دیدگاه، اشتراک کانال ها و ویدیوها.
خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود*** به هر درش که بخوانند بی خبر نرود
طمع در آن لب شیرین نکردنم اَولی*** ولی چگونه مگس از پی شکر نرود
سواد دیده ی غمدیده ام به اشک مَشوی*** که نقش خال توام هرگز از نظر نرود
ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار*** چرا که بی سر زلف توام به سر نرود
دلا مباش چنین هرزه گرد و هر جایی*** که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود
مکن به چشم حقارت نگاه در من مست*** که آبروی شریعت بدین قدر نرود
من گدا هوس سر و قامتی دارم*** که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود
تو کز مکارم اخلاق، عالمی دگری*** وفای عهد من از خاطرت به در نرود
سیاه نامه تر از خود کسی نمی بینم*** چگونه چون قلم دود دل به سر نرود
به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید*** چو با شه در پی هر صید مختصر نرود
بیار باده و اول به دست حافظ ده*** به شرط آنکه ز مجلس سخن به در نرود