تولد محمدرضا شجریان (یکم مهرماه نود و پنج)

سیاوش ما

سياوش ما، در دل ماست..

به نظر من، عادت ما ايرانيان است كه در خانواده به عنوان كوچكترين گروه اجتماعى تا گروه هاي بزرگتر مثل مدرسه يا تيم هاى ورزشي؛ تا تمام جامعه متكي يا دلگرم به فرد يا افرادي با ويژه گي هاي خاص باشيم.. اين افراد انگشت شمارند.. گوهرند.. يكتا هستند.. كيميا هستند.. اين افراد روياهامان را به ما يادآوري مي كنند.. انگيزه مي دهند.. خاطره مي سازند..
اين افراد در دل ما هستند؛ دست كسي بهشون نميرسه..
محمدرضا شجريان از افرادي است كه عمده مردم از نزديك با او آشنا نيستند؛ بد و خوب شخصيت او را نميشناسند؛ ولي.. ولي او از همان افراد است؛ از همان معدود تكيه گاه هاي فكري و معنوي ماست.. سياوش ما، در دل ماست..
خوشحالم در روزگاري زندگي ميكنم كه محمدرضا شجريان هست.. و هست.. و هست..


گفت حافظ، من و تو محرم این راز نه‌ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان